HANDYMAN to również ocieplenie Twojego domu. Oferujemy wykonanie ocieplenia styropianem lub wełną mineralną wraz z wykończeniem różnymi rodzajami okładzin elewacyjnych takich jak tynki cienkowarstwowe, okładziny drewniane, kamienne lub płytki klinkierowe.
Tynki cienkowarstwowe – przeznaczone są przede wszystkim do wykańczania ścian ocieplonych w technologii BSO (ETICS). W zależności od rodzaju użytego do ich produkcji spoiwa wyróżnia się kilka ich rodzajów:
- mineralne – zawierają spoiwo cementowe lub cementowo-polimerowe. Sprzedawane są w postaci suchej, w 25 kg workach. Trwałość barw tynków – zwłaszcza o intensywnych kolorach – nie jest duża i najczęściej wykonuje się je w białym lub szarym kolorze i maluje trwalszymi farbami elewacyjnymi. Są paroprzepuszczalne i z tego względu są zalecane do tynkowania ścian ocieplonych wełną mineralną. Są też najtańsze;
- akrylowe – na bazie dyspersyjnych żywic polimerowych charakteryzują się dużą elastycznością, ale słabą przepuszczalnością pary wodnej. Dlatego nie stosuje się ich na ocieplenia z wełny mineralnej. Można je trwale barwić nawet na nasycone kolory. Sprzedawane są najczęściej w postaci gotowej do użycia masy w plastikowych 25 kilogramowych wiadrach. Ściany pokryte takim tynkiem można czyścić wodą pod ciśnieniem z dodatkiem detergentów, a także odnawiać farbami fasadowymi;
- silikonowe – są zalecane na elewacje budynków narażonych na intensywne zabrudzenie, budowanych w rejonach przemysłowych, w pobliżu dróg o dużym natężeniu ruchu. Dzięki własnościom hydrofobowym powierzchnia tynku nie przyciąga cząsteczek wody, utrudnia osadzanie się brudu, a opady deszczu powodują samooczyszczenie się elewacji. Są paroprzepuszczalne. Niestety takie tynki są najdroższe;
- silikatowe (krzemianowe) – są paroprzepuszczalne i szczególnie odporne na grzyby i porosty. Mają jednak największe wymagania odnośnie temperatury i wilgotności w trakcie nakładania oraz w ciągu kilku pierwszych dni po wykonaniu;
- silikonowo-silikatowe – łączące w sobie cechy obu tych rodzajów tynków. Są trwałe i odporne na zabrudzenia, a przy tym tańsze od silikonowych.
Obecnie bardzo modne jest łączenie na elewacji co najmniej dwóch rodzajów materiałów. Modne jest drewno i kamień lub ich imitacje, klinkier i tworzywa sztuczne.
Drewno – deski z drewna świerkowego, sosnowego, modrzewiowego lub z gatunków egzotycznych są fabrycznie wyprofilowane, dzięki czemu można je łączyć na pióra i wpust. Mocuje się je (pionowo lub poziomo) wkrętami do drewna do rusztu nośnego z łat drewnianych. Zabezpiecza się je impregnatem dekoracyjnym, lakierobejcą, lakierem lub farbą. Co 4–5 lat deski trzeba odnawiać.
Kamień – płyty granitu, marmuru, sjenitu, piaskowca są ciężkie, najczęściej stosuje się je na grubych ściankach osłonowych lub konstrukcyjnych. Mocuje się je bezspoinowo. Na ścianach ocieplonych wymagają użycia specjalnych, stalowych uchwytów montażowych przytwierdzanych do ściany nośnej.
Klinkier – cegły i płytki z tego materiału dostępne są w bardzo szerokiej gamie kolorystycznej, pozwalającej dobrać ich barwę zarówno do budynku zaprojektowanego w tradycyjnym stylu jak i do nowoczesnych modernistycznych brył. Płytki klinkierowe są dużo lżejsze od cegieł, nadają się więc do mocowania na ociepleniu ścian dwuwarstwowych. Cegły najczęściej wykorzystywane są jako osłona ocieplenia w ścianach trójwarstwowych. Cegły klinkierowe muruje się i spoinuje używając przeznaczonych do nich zapraw. Płytki przytwierdza się do ściany na mrozoodporną, elastyczną zaprawę klejową.